Vroeger...
Zoals gezegd rijd ik ook op een taxi. Als ik dan in de pauze koffie wilde had men toen op de centrale een "koffiemachine". Zo'n ding waar in een plastic bekertje koffie uit kwam. 50 cent vroegen ze er voor. Na verloop van tijd wilde ik wel eens betere koffie en ging ik altijd naar het Oude huis in Apeldoorn. Daar schenkten ze échte koffie. Uit zo'n piston machine. Kostte €2.70 maar dan kreeg je ook een lekkere kop koffie én je kon er een krantje lezen. Maar goed, dat telt behoorlijk aan elke pauze dus ik ging op zoek naar een koffiemachine voor in huis om zelf zo'n lekker kopje koffie te maken. Via via kwam ik uit bij de Foenix kringloopwinkel in Apeldoorn. Daar hadden ze wel eens koffiemachines staan die defect waren. Na een tijdje zag ik daar zo'n hele kleine pistonmachine. Daar moest je dan zo'n hendel vol met koffie doen en die onder de machine draaien. Geweldig! Die hadden ze dus in grote uitvoering ook bij Het Oude Huis. Dacht ik..
Het werd 1 grote teleurstelling. De koffie was op zich best goed maar wat een gedoe allemaal. Resten koffie op het aanrecht. Je moet allemaal handelingen doen. Het gaat op zich best langzaam. Dat soort dingen. Voor dat ik het wist was m'n pauze voorbij..
Een volautomaat? Wat is dat?
Terug bij Foenix vertelde mij toen iemand dat je dan een "volautomaat' moest hebben. Daar zou je dan alleen bonen in moeten doen en op een knopje drukken, de rest gebeurt dan vanzelf. Wist ik veel.
Hij vertelde dat ze die bijna nooit binnen kregen want die machines zijn best duur en zeer gewild. Vergeet niet, ik reed op de taxi dus dan heb je niet zo snel even €300 voor een koffiemachine liggen. Ik had het er ook niet voor over want ik wist niet eens of het überhaupt wat voor me was. Maar goed, na verloop van tijd kregen ze daar eens zowaar een Bosch volautomaat binnen. Defect. Of in ieder geval verkocht als defect, dat weet ik nog wel. Maar dat vond ik niet erg. Techniek interesseerde me altijd al en ik zocht toch een beetje een hobbymatig projectje.
Ooit ben ik dus begonnen met de reparatie van een Bosch TCA5201, mijn eerste koffiemachine.
De machine in kwestie. De Bosch TCA5201.
Beter een goede buur..
Destijds kon ik de Bosch aan de praat krijgen. En eigenlijk kwam er net zulke goede koffie uit als bij Het Oude Huis. Natuurlijk niet écht zo lekker maar het kwam zeker in de buurt. Na verloop van tijd kon ik toevallig dezelfde machine kopen van een buurvrouw. De machine was ook defect maar ik wilde de gok wel wagen. Die espressomachine heb ik ook ook aan de praat gekregen. Sindsdien heb ik nooit meer zonder een espressomachine gezeten.
De techniek interesseert me en de koffie drink ik graag. Van het een kwam het ander, een ander type, een moeilijkere storing, en ga zo maar door.
Af en toe krijg ik nog wel eens zo'n TCA5201 binnen en dan denk ik nog wel eens terug aan die tijd.
Kortom repareer ik nu machines die uit dezelfde fabriek kwamen als de Bosch: Siemens, Jura, Melitta, Miele, Nivona. Tegenwoordig worden de Bosch en Siemens machines daar niet meer gemaakt, maar dat is een ander hoofdstuk.
En nu? Rijd je nog steeds op de taxi?
Die vraag wordt me veel gesteld en nee, ik heb onlangs de beslissing genomen om er mee te stoppen.
Toen ik zo'n 20 jaar geleden op de taxi begon, was taxi rijden gewoon...anders als nu.
Als je 's morgens begon aan je dienst reed je de hele dienst en kreeg je zo nu en dan pauze als het echt niet anders kon. Het was gewoonweg te druk. De hele dag stuurde ik over de Veluwe. Treintaxi, ziekenfonds een caféganger.
Oud, jong. Leuk, spraakzaam. Natuurlijk had ik wel eens een mindere dag en reed je met afgetrapte taxi's, het was echt niet alleen maar leuk maar er er is iets in al die jaren veranderd in dat vakgebied.
GPS, Uber, GSM, Airco, lederen bekleding, MAASS. Al dit soort techniek heeft zijn intrede gemaakt in al die tijd. En de taxiklant vind het normaal. Kom ik tegenwoordig met een S-klasse óp tijd, mét bedrijfsjas en voor een messcherpe prijs ergens voorrijden dan is dat normaal. Kwam ik daar 10 jaar geleden mee aan dan had ik een klant voor het leven erbij. Kwam ik een hele week op tijd? Bedankt chauffeur! Hier een eurootje voor de kinderwagen. En doe de groetjes aan de centrale, die nemen de telefoon altijd zo leuk op. Zal ik doen mevrouw Bonhof. Waar gaan we naar toe vandaag, weer naar de kapper? Vertel, hoe is het met uw man...
Vandaag de dag gaat iemand achterin zitten en die verteld mij hoe ik het beste naar Schiphol kan rijden. Sorry, ik lieg. Eerst word me opgedragen naar Schiphol te gaan, en voordat ik kan zeggen ok word me gezegd dat men wel even uitlegt hoe je daar het beste kan komen. Hier linksaf en daar rechtsaf, Google maps zegt het immers.. Ik wil naar de Apenheul, weet u wel waar dat ligt? Ja dat weet ik mene.. JA RIJ NOU MAAR. Men heeft immers 7.4 minuten op de taxi moeten wachten. Grof schandaal natuurlijk en hup daar komt de Iphone de rest van de rit. Aan het eind word nog even de softclose deur dichtgegooid als ware het een Kadett en daar stuift de klant naar zijn volgende meetingpoint in a urban world. Hoogst waarschijnlijk zie ik die nooit weer terug. Keuze zat immers. Voor mij 20 anderen. Wist u dat ik niet eens meer weet hoeveel taxibedrijven er tegenwoordig in Apeldoorn zijn? Ik gok 30 maar het hadden er ook 35 kunnen zijn.
Er is dus iets veranderd. Noem het haast, noem het interesse, noem het hoe je het wilt. Persoonlijk vond ik taxi rijden gewoonweg niet zo leuk meer. Zeker niet als ik het vergelijk met de klant die ik tegenkom in de koffiemachine-achtige-omgeving.
De eerste keer dat iemand mij vroeg zo van "Hoe komt dat nou zo van de taxi in de koffiemachines beland, leg eens uit..." dacht ik dat iemand me weer een pootje probeerde te lichten. Echt waar. Ik was het helemaal niet meer gewend dat mensen oprecht interesse kunnen tonen. Zónder achterliggende bedoeling. Na een tijdje kwam ik erachter dat mensen daadwerkelijk blij zijn met mijn aangeboden diensten. "Goh.. wat fijn dat u mij geholpen heeft. Ik zal het doorvertellen"
Ik kwam er meer en meer achter dat ik dát eigenlijk zoek in mijn werk. Dat iemand mijn geleverde diensten waardeert. Dat ik daar iemand blij mee kan maken, of op zijn minst tevreden. Dat iemand tegen een ander zegt; die Bob daar moet je naar toe, die heeft mij toen goed geholpen. En dat ik zo'n iemand dat eens spreek en dat ie dan op het laatst zegt "ja want eigenlijk heeft die of die mij doorverwezen want die was zo te spreken over u." Nou dan kan mijn dag niet meer kapot hoor.
Nogmaals, ik zag dat bijna nooit meer uit de taxi. Dat is gewoon helemaal weg. Geen geld aan het einde van de rit? "Ik kom van de week wel even langs" Weet u wel bij welk taxibedrijf u bent ingestapt dan? "Oh ...dat... zoek ik zo wel even op. Heeft u ook een kaartje?"
Kijk.. dat is nou waar ik het voor doe.
In al die jaren met Bosico heb ik natuurlijk ook wel eens een wegloper gehad of een ander akkefietje maar over de gehele breedte genomen is dit vak gewoon van een hele andere orde. En doordat u mij met zoveel respect behandeld, doe ik dat ook richting u. U ziet dat. U waardeert dat. U verteld dat door. Door u vind ik mijn werk weer leuk!
Zo nu en dan krijg ik zelfs van u een bloemetje! Of een berichtje dat de machine het nog stééds goed doet.
Of zoals van de week dat ik een machine voor het eerst in 6 jaar intensief gebruik terugkrijg voor een onderhoudsbeurt. 6 jaar lang elke dag 30 koppen koffie. Dat zijn dus dik 50.000 kopjes koffie. Dat vind ik gewoon mooi.